Estudio del efecto de la variedad y la zona de cultivo sobre la actividad antioxidante y proteina de la pulpa de la algarroba (Ceratonia síliqua L.)

Show simple item record

dc.contributor Iznardo, Eim
dc.contributor.author Segui Llabres, Martina
dc.date 2024
dc.date.accessioned 2024-12-17T10:04:08Z
dc.date.available 2024-12-17T10:04:08Z
dc.date.issued 2024-12-17
dc.identifier.uri http://hdl.handle.net/11201/167197
dc.description.abstract [spa] El algarrobo es un cultivo leñoso perennifolio que presenta su origen en las zonas costeras del Mediterráneo. Gracias a su fruto, la algarroba, ha cobrado mucho interés en los últimos años debido a la revalorización del garrofín (la semilla) para su uso como aditivo alimentario (E410). Como consecuencia, se genera una gran cantidad de subproducto, constituido por las vainas de algarroba que se emplean para alimentación animal. Este trabajo presenta como objetivo el estudio del efecto de la variedad y la zona de cultivo sobre el contenido en antioxidantes (polifenoles, taninos y capacidad antioxidante) y proteínas en la harina de algarroba. Para ello, se han cuantificado los antioxidantes y proteínas sobre 5 variedades de algarroba diferentes (Bugadera, Duraió, D’en Pau, Granja y H2-12) procedentes de tres zonas de cultivo de Mallorca (Consell, Son Mulet y Son Real) y una de Tarragona. Los resultados obtenidos muestran que la harina de algarroba podría considerarse como fuente de antioxidantes debido al elevado contenido en polifenoles totales (13,1 – 19 mg ácido gálico/g pulpa) y taninos (2,4 – 7 mg ácido gálico/ g pulpa). Por otra parte, el contenido en proteínas (3 - 5%) es el adecuado para una harina. En este contexto destacan las variedades H2-12 y Bugadera por su alto contenido en compuestos fenólicos (19 ± 4 y 17 ± 4 mg GAE /g muestra bs respectivamente) y por su capacidad antioxidante según los métodos utilizados FRAP (41 y 38 mg Trolox/ g muestra bs) y ABTS (53 y 52 mg Trolox / g muestra bs). En cuanto al contenido en proteínas, no se han observado diferencias significativas sobre las variedades estudiadas. Con el mismo razonamiento destaca la zona de cultivo de Consell como la más productiva en compuestos antioxidantes (19 ± 4 mg GAE/ g muestra bs) y la de Tarragona como la que produce una harina con mayor fuente de proteínas (4,5 ± 0,4 %). Por tanto, este estudio demuestra el alto potencial de la pulpa de algarroba como subproducto debido a la gran presencia de antioxidantes, su capacidad antioxidante y su bajo contenido en proteínas lo que puede aportar información para la revalorización de la pulpa de algarroba y un impulso en el sector agronómico local sp
dc.description.abstract [cat] El garrover és un cultiu llenyós perennifoli que té el seu origen a les zones costaneres del Mediterrani. Gràcies al seu fruit, la garrofa, ha despertat molt d’interès en els últims anys a causa de la valorització del garrofí (la llavor) pel seu ús com a additiu alimentari (E410). Com a conseqüència, es genera una gran quantitat de subproducte, constituït per les beines de garrofa que s’usen per a l’alimentació animal. Aquest treball té com a objectiu l’estudi de l’efecte de la varietat i la zona de cultiu sobre el contingut d’antioxidants (polifenols, tanins i capacitat antioxidant) i proteïnes a la farina de garrofa. Per a fer-ho, s’han quantificat els antioxidants i proteïnes en 5 varietats de garrofa diferents (Bugadera, Duraió, D’en Pau, Granja i H2-12) procedents de tres zones de cultiu de Mallorca (Consell, Son Mulet i Son Real) i una de Tarragona. Els resultats obtinguts mostren com la farina de garrofa podria considerar se com a font d’antioxidants degut a l’elevat contingut en polifenols totals (13,1 - 19 mg àcid gàl·lic/g popa) i tanins (2,4 - 7 mg àcid gàl·lic/g polpa). Per altra banda, el contingut en proteïnes (3 - 5%) és l’adequat per una farina. En aquest context, destaquen les varietats H2- 12 i Bugadera pel seu alt contingut en composts fenòlics (19 ± 4 y 17 ± 4 mg GAE /g mostra bs respectivament) i per la seva capacitat antioxidant segons els mètodes utilitzats FRAP (41 i 38 mg Trolox /g mostra bs) i ABTS (53 i 52 mg Trolox / g mostra bs). Pel que fa al contingut de proteïnes, no s’han observat diferències significatives entre les varietats estudiades. Amb el mateix raonament, destaca la zona de cultiu de Consell com a la més productiva en composts antioxidants (19 ± 4 mg GAE/ g mostra bs) i la de Tarragona com la que produeix una farina amb major font de proteïnes (4,5 ± 0,4 %). Per tant, aquest estudi demostra l’alt potencial de la popa de garrofa com a subproducte a causa de la gran presència d’antioxidants, la seva capacitat antioxidant i el seu baix contingut en proteïnes, la qual cosa pot aportar informació per a la valorització de la popa de garrofa i un impuls en el sector agronòmic local ca
dc.description.abstract [eng] Carob is a perennial woody crop native to the coastal regions of the Mediterranean. Recently, the carob pod has garnered significant interest due to the revaluation of locust bean gum (derived from the seed) as a food additive (E410). Consequently, a substantial amount of by product, primarily carob pods, is produced and used for animal food. This study aims to examine the effect of the growing area and variety on the antioxidant content (polyphenols, tannins, and antioxidant capacity) and proteins in carob flour. To do this, antioxidants and proteins were quantified in 5 different carob varieties (Bugadera, Duraió, D’en Pau, Granja and H2-12) from three cultivation areas in Mallorca (Consell, Son Mulet and Son Real) and one from Tarragona. The results show that carob flour could be considered a source of antioxidants due to its high content of total polyphenols (13.1 – 19 mg GAE/g pulp) and tannins (2.4 – 7 mg gallic acid/g pulp). Furthermore, the protein content (3 - 5%) is adequate for flour. In this context, H2-12 and Bugadera varieties stand out for their high content of phenolic compounds (19 ± 4 y 17 ± 4 mg gallic acid/g pulp respectively) and their antioxidant capacity according to the methods used FRAP (41 and 38 mg Trolox/g pulp) and ABTS (53 and 52 mg Trolox/g pulp) methods used. Regarding protein content, no significant differences were observed among the varieties studied. Consell stands out as the most productive growing area in terms of antioxidant compounds (19 ± mg GAE/ g sample bs), while the Tarragona area produces flour with a higher protein content (4,5 ± 0,4 %). Therefore, this study demonstrates the rich potential of carob pulp as a by-product due to its high presence of antioxidants, antioxidant capacity, and low protein content, that can provide information for the revaluation of carob pulp and a boost in the local agronomic sector en
dc.format application/pdf sp
dc.language.iso spa ca
dc.publisher Universitat de les Illes Balears
dc.rights all rights reserved
dc.subject 54 - Química ca
dc.subject.other Algarroba ca
dc.subject.other Ceratonia síliqua L. ca
dc.subject.other Harina de algarroba ca
dc.subject.other capacidad antioxidante ca
dc.subject.other Compuestos fenólicos ca
dc.subject.other Proteínas ca
dc.title Estudio del efecto de la variedad y la zona de cultivo sobre la actividad antioxidante y proteina de la pulpa de la algarroba (Ceratonia síliqua L.) sp
dc.type info:eu-repo/semantics/bachelorThesis ca
dc.type info:eu-repo/semantics/publishedVersion
dc.rights.accessRights info:eu-repo/semantics/openAccess


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search Repository


Advanced Search

Browse

My Account

Statistics