dc.contributor |
Iznardo, Eim |
|
dc.contributor.author |
Segui Llabres, Martina |
|
dc.date |
2024 |
|
dc.date.accessioned |
2024-12-17T10:04:08Z |
|
dc.date.available |
2024-12-17T10:04:08Z |
|
dc.date.issued |
2024-12-17 |
|
dc.identifier.uri |
http://hdl.handle.net/11201/167197 |
|
dc.description.abstract |
[spa] El algarrobo es un cultivo leñoso perennifolio que presenta su origen en las zonas costeras
del Mediterráneo. Gracias a su fruto, la algarroba, ha cobrado mucho interés en los últimos
años debido a la revalorización del garrofín (la semilla) para su uso como aditivo alimentario
(E410). Como consecuencia, se genera una gran cantidad de subproducto, constituido por las
vainas de algarroba que se emplean para alimentación animal. Este trabajo presenta como
objetivo el estudio del efecto de la variedad y la zona de cultivo sobre el contenido en
antioxidantes (polifenoles, taninos y capacidad antioxidante) y proteínas en la harina de
algarroba. Para ello, se han cuantificado los antioxidantes y proteínas sobre 5 variedades de
algarroba diferentes (Bugadera, Duraió, D’en Pau, Granja y H2-12) procedentes de tres zonas
de cultivo de Mallorca (Consell, Son Mulet y Son Real) y una de Tarragona. Los resultados
obtenidos muestran que la harina de algarroba podría considerarse como fuente de
antioxidantes debido al elevado contenido en polifenoles totales (13,1 – 19 mg ácido gálico/g
pulpa) y taninos (2,4 – 7 mg ácido gálico/ g pulpa). Por otra parte, el contenido en proteínas
(3 - 5%) es el adecuado para una harina. En este contexto destacan las variedades H2-12 y
Bugadera por su alto contenido en compuestos fenólicos (19 ± 4 y 17 ± 4 mg GAE /g muestra
bs respectivamente) y por su capacidad antioxidante según los métodos utilizados FRAP (41
y 38 mg Trolox/ g muestra bs) y ABTS (53 y 52 mg Trolox / g muestra bs). En cuanto al
contenido en proteínas, no se han observado diferencias significativas sobre las variedades
estudiadas. Con el mismo razonamiento destaca la zona de cultivo de Consell como la más
productiva en compuestos antioxidantes (19 ± 4 mg GAE/ g muestra bs) y la de Tarragona
como la que produce una harina con mayor fuente de proteínas (4,5 ± 0,4 %). Por tanto, este
estudio demuestra el alto potencial de la pulpa de algarroba como subproducto debido a la
gran presencia de antioxidantes, su capacidad antioxidante y su bajo contenido en proteínas
lo que puede aportar información para la revalorización de la pulpa de algarroba y un impulso
en el sector agronómico local |
sp |
dc.description.abstract |
[cat] El garrover és un cultiu llenyós perennifoli que té el seu origen a les zones costaneres del
Mediterrani. Gràcies al seu fruit, la garrofa, ha despertat molt d’interès en els últims anys a
causa de la valorització del garrofí (la llavor) pel seu ús com a additiu alimentari (E410). Com
a conseqüència, es genera una gran quantitat de subproducte, constituït per les beines de
garrofa que s’usen per a l’alimentació animal. Aquest treball té com a objectiu l’estudi de
l’efecte de la varietat i la zona de cultiu sobre el contingut d’antioxidants (polifenols, tanins i
capacitat antioxidant) i proteïnes a la farina de garrofa. Per a fer-ho, s’han quantificat els
antioxidants i proteïnes en 5 varietats de garrofa diferents (Bugadera, Duraió, D’en Pau,
Granja i H2-12) procedents de tres zones de cultiu de Mallorca (Consell, Son Mulet i Son Real)
i una de Tarragona. Els resultats obtinguts mostren com la farina de garrofa podria considerar se com a font d’antioxidants degut a l’elevat contingut en polifenols totals (13,1 - 19 mg àcid
gàl·lic/g popa) i tanins (2,4 - 7 mg àcid gàl·lic/g polpa). Per altra banda, el contingut en
proteïnes (3 - 5%) és l’adequat per una farina. En aquest context, destaquen les varietats H2-
12 i Bugadera pel seu alt contingut en composts fenòlics (19 ± 4 y 17 ± 4 mg GAE /g mostra
bs respectivament) i per la seva capacitat antioxidant segons els mètodes utilitzats FRAP (41
i 38 mg Trolox /g mostra bs) i ABTS (53 i 52 mg Trolox / g mostra bs). Pel que fa al contingut
de proteïnes, no s’han observat diferències significatives entre les varietats estudiades. Amb
el mateix raonament, destaca la zona de cultiu de Consell com a la més productiva en
composts antioxidants (19 ± 4 mg GAE/ g mostra bs) i la de Tarragona com la que produeix
una farina amb major font de proteïnes (4,5 ± 0,4 %). Per tant, aquest estudi demostra l’alt
potencial de la popa de garrofa com a subproducte a causa de la gran presència
d’antioxidants, la seva capacitat antioxidant i el seu baix contingut en proteïnes, la qual cosa
pot aportar informació per a la valorització de la popa de garrofa i un impuls en el sector
agronòmic local |
ca |
dc.description.abstract |
[eng] Carob is a perennial woody crop native to the coastal regions of the Mediterranean. Recently,
the carob pod has garnered significant interest due to the revaluation of locust bean gum
(derived from the seed) as a food additive (E410). Consequently, a substantial amount of by product, primarily carob pods, is produced and used for animal food. This study aims to
examine the effect of the growing area and variety on the antioxidant content (polyphenols,
tannins, and antioxidant capacity) and proteins in carob flour. To do this, antioxidants and
proteins were quantified in 5 different carob varieties (Bugadera, Duraió, D’en Pau, Granja and
H2-12) from three cultivation areas in Mallorca (Consell, Son Mulet and Son Real) and one
from Tarragona. The results show that carob flour could be considered a source of antioxidants
due to its high content of total polyphenols (13.1 – 19 mg GAE/g pulp) and tannins (2.4 – 7 mg
gallic acid/g pulp). Furthermore, the protein content (3 - 5%) is adequate for flour. In this
context, H2-12 and Bugadera varieties stand out for their high content of phenolic compounds
(19 ± 4 y 17 ± 4 mg gallic acid/g pulp respectively) and their antioxidant capacity according to
the methods used FRAP (41 and 38 mg Trolox/g pulp) and ABTS (53 and 52 mg Trolox/g pulp)
methods used. Regarding protein content, no significant differences were observed among the
varieties studied. Consell stands out as the most productive growing area in terms of
antioxidant compounds (19 ± mg GAE/ g sample bs), while the Tarragona area produces flour
with a higher protein content (4,5 ± 0,4 %). Therefore, this study demonstrates the rich potential
of carob pulp as a by-product due to its high presence of antioxidants, antioxidant capacity,
and low protein content, that can provide information for the revaluation of carob pulp and a
boost in the local agronomic sector |
en |
dc.format |
application/pdf |
sp |
dc.language.iso |
spa |
ca |
dc.publisher |
Universitat de les Illes Balears |
|
dc.rights |
all rights reserved |
|
dc.subject |
54 - Química |
ca |
dc.subject.other |
Algarroba |
ca |
dc.subject.other |
Ceratonia síliqua L. |
ca |
dc.subject.other |
Harina de algarroba |
ca |
dc.subject.other |
capacidad antioxidante |
ca |
dc.subject.other |
Compuestos fenólicos |
ca |
dc.subject.other |
Proteínas |
ca |
dc.title |
Estudio del efecto de la variedad y la zona de cultivo sobre la actividad antioxidante y proteina de la pulpa de la algarroba (Ceratonia síliqua L.) |
sp |
dc.type |
info:eu-repo/semantics/bachelorThesis |
ca |
dc.type |
info:eu-repo/semantics/publishedVersion |
|
dc.rights.accessRights |
info:eu-repo/semantics/openAccess |
|